Igra zlatnih panela i senki na objektu u Pančevu | Danilo Dangubić Architects

^{Izbor i tekst: Milja Mladenović, mast. inž. urb.}

Dizajn novog orijentira šireg okruženja ostvaren je prema savremenim principima arhitektonskog projektovanja, kako kroz vizuelno oblikovanje objekta, tako i kroz njegovu energetsku efikasnost. Prožimanjem poslovno-komercijalne zone sa stambenom, kreiran je multifunkcionalni prostor, koji privlači pažnju i ostvaruje maksimalni komfor, kako korisnika, tako i prolaznika.

Smeštena u istorijskom tkivu Pančeva, zgrada SK12 postavlja nove smernice za oblikovanje okruženja. Zlatni paneli na fasadi, koji se smenjuju u konkavnim i konveksnim potezima, omogućavaju prelamanje svetlosti i privlače pogled ka objektu. 

U zoni prizemlja, komunikacija s okruženjem je ostvarena reflektujućim staklenim površinama u kojima se sa nivoa ulice vidi odraz okolnih objekata, dok se na višim etažama stvara novi vizuelni izraz, koji ujedno definiše i savremeni karakter upotrebe prostora.

Dinamični karakter fasade ostvaren je smenom pokretnih i fiksnih panela, kojima se omogućava fleksibilnost korišćenja, ali i stalna promena karaktera fasade, između potpuno otvorene - kojom dominiraju staklene površine, i potpuno zatvorene - koja omogućava sagledavanje viših etaža kao krune prizemne zone objekta.

Perforacija na panelima omogućava, sa jedne strane kreiranje atraktivnog prostornog sklopa, protkanog elementima biomimikrije, a sa druge jedinstven doživljaj prilikom korišćenja prostora. Ideja stvaranja opne objekta koja omogućava prodor svetlosti, kao i grejanje i hlađenje zgrade strujanjem vazduha, ostvarena je dizajnom četiri tipa panela različitih ošupljenosti. 

Stvaranjem različitih temperatura između spoljašnjeg i unutrašnjeg okruženja fasade dolazi do razlike u pritiscima vazduha koji teži da se uravnoteži, čime izaziva strujanje kroz veće i manje otvore panela. Paneli različitih veličina dodatno intenziviraju strujanje, odnosno provetravanje fasade i unos svežeg vazduha u životni prostor objekta. 

Karakteristike ošupljenih panela zavise od fasade na koju su postavljeni, odnosno, od osunčanosti koja zavisi od strane sveta ka kojoj su okrenuti - tačnije - intenziteta sunčeve svetlosti koje objekt dobija u tom području. Tako su na severnoj strani paneli ošupljeni 25% da bi primali više toplote i svetlosti, a na južnoj strani je ošupljenost 10% da bi se umanjio uticaj sunca; na preostale dve fasade su raspoređeni paneli proračunate ošupljenosti od 15% i 20%, objašnjavaju arhitekti biroa Danilo Dangubić Architects.

Pogled iz objekta prema atrijumu upućuje na maksimalizaciju privatnosti stanara. Samostalnim određivanjem pozicije panela, omogućava se i gradacija privatnosti stambenih jedinica, u skladu sa potrebama korisnika. 

U kreiranju kadrova sagledavanja, smenjuju se betonski konstruktivni elementi, staklene površine i zlatni omotač zgrade, pri čemu ona može da funkcioniše kao introvertni prostor, nezavisan od okruženja. S tim u vezi, potencijalne buduće promene izgrađenog tkiva u okruženju ne utiču na karakter prostora ni kvalitet stanovanja.

Senke panela u enterijeru prevode savremeni arhitektonski prostor u doživljaj prožet uticajima prirode. Prelamanjem svetlosti kroz perforirane detalje, senke kreiraju doživljaj sličan prodoru svetlosti kroz krošnje drveća, čime se na još jedan način objekt povezuje sa prirodnim uticajima, a nadomešćuje se nedostatak atraktivnih prirodnih celina u okruženju.

Kako sa nivoa trotoara, tako se i iz pozicije unutrašnjeg dvorišta, korišćenjem reflektivnih površina, omogućava vizuelno proširenje ambijenata novog objekta. Na ovaj način, stvara se vizuelni kontinuitet izraza, koji kreira savremeni prostorni doživljaj, dodatno akcentovan dinamikom prelamanja svetlosti.

Nedostatak prostora za okupljanje i zadržavanje u okruženju nadomešćen je definisanjem unutrašnjeg dvorišta, koje je definisano kao mirna zona, konstruisana čvrstim materijalima. U kreiranju ambijenta dvorišta, savremeni izraz ostvaren je staklenim površinama i betonskim stubovima, dok kameno popločanje i korišćenje susednog objekta u dizajnu naglašavaju stambeni karakter prostora.

Nadovezivanjem savremenog izraza na bočni zid kuće na susednoj parceli, kreiran je ambijent koji komunicira sa komšilukom, čineći karakter polujavnog prostora prijatnim za stanare. Kao kontrast susednoj kući, čiji zid postaje deo dizajna dvorišta, pojavom staklene ograde, nastavljen je kontinuirani projektantski izraz prizemlja, čime se simbolički uspostavlja relacija savremene i tradicionalne arhitekture.

Samoodrživosti objekta doprinose i zeleni krovovi u zonama povučenog sprata, obogaćeni krovnim baštama. Na ovaj način, objekat SK12 učestvuje u smanjenju toplotnih ostrva i zagrevanja okruženja, doprinosi smanjenju atmosferskih voda i opterećenju kišne kanalizacije, ali i kreira atraktivne prirodne prostore za stanare.

Hrabrim i upečatljivim vizuelnim izrazom, kao i primenom principa održivosti i energetske efikasnosti, SK12 postaje jedinstven primer savremene arhitekture, koja se može koristiti kao smernica za projektovanje u urbanim kontekstima. Dizajnom objekta kao novog orijentira, ali i njegovim povezivanjem sa susednim objektima kroz mikroambijente, ostvaruje se veza između starog i novog, čime se savremena zgrada neraskidivo vezuje sa neposrednim urbanim kontekstom.

Projekt

^30.09.2022.